همه جا دکان رنگ است همه رنگ می فروشد


بعد از واقعه یازدهم سبتمبر در سال 2001 م و تخریب ساختمان دوقلوی در امریکا افغانستان یکی از مراکز تروریست در سطح جهان شناخته شد و امریکا با نیرو های ناتو به شعار مبارزه با تروریسم و پیاده کردن قانون دموکراسی و جهانی شدن داخل افغانستان شدند .

بعد از به اشغاال کشیدن افغانستان توسط این نیرو ها و شکست به ظاهر طالبان و القاعده ، با مرور زمان این نیرو ها دوباره زنده شده و به یک سازمان مستحکم ، دارای روابط قوی با یک تعداد عرب ها و شاخه ی از ای اس ای پاکستان روی کار امدند . که به گفته کاخ سفید باید با طالبان نه از راه جنگ بلکه از راه تفاهم پیش رفت .

نیرو های خارجی بعد از سپری نمودن چند سال توانستند بفهمند که نیرو های طالبان را اقوام پشتون افغانستان تشکیل می دهند و دیگر اقوام ساکن در افغانستان نه این که از انها حمایت نمی کنند بلکه مخالف اساسات انها نیزهستند .

طالبان با چهره خشمناک اسلامی و به اجرا دراوردن قوانین ضد انسانی و ضد بشری خواستار " قانون خدا بالای سرزمین خدا " بودند و هستند . ریش دراز ماندن ، کلاه بر سر نهادن ، به مکتب نرفتن و علم نیاموختن زن ها ، چشم ها را سرمه کردن ، بدون وضو و طهارت برپا داشتن نماز در هر کجا و در همه حال ، بغیر از لباس میهنی ( پیراهن تنبان ) نپوشیدن ، لنگی ( عمامه ) بر سر زدن و ....... این قانون طالبان است و این خود باعث نفرت مردم از اسلام طالبانی با این قوانین خشن شده ، که هیچ مسلمانی حاظر به پیاده کردن ان در زندگی خود نمی باشد.

اما با شناختی که مردم افغانستان از خود برای جهان دادند این بود ه که افغانستان دارای اقوام مختلفی است و طا لبان فقط یکی از این اقوام را تشکیل می دهد و دیگر اقوام ان مخالف طالبان و القاعده هستند .

ولی با یک قانون کوچکی که با دو الی سه جزی از این قانون که دربین ده ها ماده توسط شیعیان افغانستان منتشر شد و توسط پارلمان تصویب و توسط ریس جمهور توشیح شد . نگاه دیگری از خود به جهانیان نشان دادند . هرچند این اجزای محدود نه دردی از این ملت را دوا می کند و نه تغیری به زندگی این مردم می اورد، بلکه با سرو صدا ها و جنگجال های که در پی داشته اعتبار 7 سال صلح طلبی ، ازادی خواهی ، وحدت ملی خواهی ، ترقی خواهی ، امنیت طلبی و صد ها موارد دیگر که همه انها را یک انسان با شرف و یک ملت ازادی خواه می خواهد را در یک یا دو جزی از این قانون بر باد داد.

چه به جا گفته مرحوم فانی :

(همه جا دکان رنگ است همه رنگ می فروشد #
دل من به شیشه سوزد همه ســــنگ می فروشد )


دل ما به شیشه ترک خورده مادرانی می سوزد که برای حق و حقوق خود شوهران ، برادران و پسران خود را از دست دادند . تا باشد روزی که در این خاک و این سرزمین جایگاهی حقوقی ، انسانی و شهروندی داشته باشند .

که دیگر پیر مرد جوالی که تازه ازکار شاقه خلاصی یافته و بطرف خانه میرود، در ملی بس بخاطر هزاره بودن و شیعه بودن چوکی اش را از دست ندهد.

دیگر بخاطر چشمان ریز و بینی کوتاه خدا دادش توهین و تحقیر نشود .

دیگر بخاطر هزاره بودن و شیعه بودن مجبور نشود که در تهداب ها مراسم مذهبی اش را بگیرد و ازادانه و با سرفرازی در محضر عام مراسمش را برپا دارد .

دیگر بخاطر هزاره بودن و شیعه بودن مجبور نشود از ترس جان و مالش نمازش را در جمع دیگر اقوام دست بسته بخواند.

دیگر اطفال شان در مکتب مجبور به خواندن دیگر مذاهب نشود . و ازادانه بگوید که من هزاره هستم و شیعه .

دیگر بخاطر هزاره بودن و شیعه بودن ناکام و محروم از درس نشوند

و صد ها دیگر ها و باید ها دیگر

. در حالی این قانون برای یک ملتی زجر کشیده این سرزمین ساخته شد تا به ارمان های دیرینه خود رسیده باشند. و دستاورد صد ها هزار شهید خود راگرفته باشد . رهبرانی را در این راه از دست دادند که در طول تاریخ کمتر کسی را ما سراغ داریم از بلخی گرفته تا به مزاری و جوانانی را در این راه از دست دادیم از عبدالخالق گرفته تا به مشتاق و صد ها جوان دیگر .

اما این سیاست مداران و این روشنفکران ما بجای این همه جان فشانی های این مردم چهره ای از دشخیمان ، چهره ای از شیاطین ، چهره ای از نشنلیز مذهبی و چهره از یک مردم خون خوار و طالبانی ، انتحاری ، ضد حقوق انسانی و... به جهانیان نشان دادند .


اگرده ها زن در دیگر ولایات بخاطر تجاوزات جنسی وبخاطر ظلم شوهر و خوانواده شوهرش و .... دست به خودکشی و خود سوزی میزنند و ده ها و صد ها زن دیگر در دیگر ولایات ( بغیر از مناطق هزاره نشین و شیعه نشین ) از حق انسانی خود محروم می شوند و توسط شوهران شان مورد ضرب و شتم قرار می گیرند .
یک روز بر ضد شان در کابل تضاهرات نمی شود .
اما بخاطر چند جز کوچکی از یک قانون کوچک تمام رسانه های داخلی و خارجی غوغا برپا می کنند و یک تعداد انسان های که بخاطر فروختن خود مشتری پیدا می کنند دسیسه تضاهرات را می چینند .

من یک سوال دارم از ان کسانی که غوغا می کنند .

کدام ملا و کدام قاضی را تا بحال دیده اید که در بستر کسی رفته و قانونش را پیاده کرده باشد ؟
کدام مرد و کدام زن حاظر است تا از بسترش نظارت صورت گیرد؟


نظرات