آنهای که میاورند همان ها میبرند

امروز در محفلی گذرم شد که یک تعداد از خارجی ها برای دانشجویان حقوق از پنج دانشگاه _ پنج ولایت کشور برگزار کرده بود. هدف از برگزاری این محفل بلند بردن سطح اگاهی دانشجویان عنوان شده بود . در این محفل از بخش حقوقی سفارت ایالات متحده نیز اشتراک کرده بود .
بنده که هیچ کاره بود بعد از بحث های طولانی توسط دانشجویان خسته شدم و شکمم هم از کشنگی صدا های عجیب و غریب میکشید خوشبختانه در تفریحی که پیش امد از حاظرین تالار خواسته شد « برای 15 دقیقه برکی می گیریم تا رفع خستگی همه شود میتوانید از نوشیدنی های و خوردنی های که برای شما ترتیب شده استفاده کنید» کلمات خوشایندی بود برای بنده .
قدری از کیک مربا دار و قیماق دار و کیلاسی از شیر برداشته و در گوشه ی شروع به پاسخ گوئی شکم شدم .
زمانی که به کیک ها نگاه می کردم یک فکر برایم دست داد که هدف از این نوشته هم شاید همین فکر لعنتی باشد که مرا تا بحال زجر داده .
ایا قیمت این کیک چی قدر است ؟ ایا کسانی که این کیک را در اخیارما گذاشته اند چه مقدار پول مصرف کرده اند ؟ ایا انانی که مسئولیت خرید کیک را داشتند چه اندازه مصرف کرده اند ؟ ایا این کیک را خارجی ها چرا برای ما میخرد ؟
از همه دشوارتر این که وقتی خبر شدم برای برگزاری این محفل چقدر دالر مصرف شده و پروژه ی که به این نام از دونر های گرفته شده چه مقدار دالر بود و این پول های حیف و میل شده را باید ما افغانها بپردازیم پولی که انها اوردند و همان ها میبرند و مقداری که به دامن من و تو میریزد هیچ دوائی از برای من تو نمی شود . و هیچ دردی از این ملت را دوا نمی کند .

نظرات