اغراق و غلو

در این اواخر فرهنگ اغراق و غلو در جامعه ما چنان اوج گرفته که حتی به سخن اطفال نمی شود اعتماد صد در صدی کرد. فرهنگ اغراق نه تنها در حوزه سخن گفتن و بیان عقاید ریشه دوانیده است ، بل در تقلید و تجدد نیزمحسوس است. حکومت افغانستان که از دیدگاه جامعه جهانی مفسد ترین ، بی کیفیت ترین ، ظالم ترین ، جنایت کارترین و صد ها ترین دیگر شناخته شده یکی از این ترین ها محکوم به نقض حقوق بشر و خصوصاً نقض حقوق زن است . و تعدادی هم به منظور رسیدن به قدرت ، ثروت و یا هم جلب توجه جامعه جهانی ویا واضحتر فرار از کشور خاکی و به ممالک جهان اول رسیدن صدای ازادی خواهی حق طلبی و حمایت از حقوق زن را بلند نموده اند. تا اندازه ئ هم موفق بوده و به خواسته های شان رسیده اند. در حالی که گراف جنایات علیه زن در سراسر کشور روز بروز بلندتر می رود وبه تمام نقاط افغانستان نفوذ می کند.به همین منظور تعدادی از زنان فعال مدنی در گوشه و کنار شهر ها گاه با راهپیمائی ها و گاه با دست خط گرفتن ها می کوشند تا بودن شان را ثابت کنند. و زمانی هم که توسط رسانه ها و بیانات اغراق الود به گوش یک تعداد از دختران باسواد ( باسواد نه اگاه ) میرسند چنان با مصاله اغراق و غلو میامیزند که از فمینیزم قرن 18 م بیشتر تند و تیز شده و چنان کینه بردل می گیرند، که از فمینیزم ها پیشی گرفته به این عقیده رسیده اند که نه تنها نسل مرد از کره خاکی منقرض شوند بل تاوان ظلم صد ها هزار ساله را پرداخته بعد محو شوند.